Çocukların eğitimi; zihinsel ve ruhsal gelişimi konusunda Milli Eğitim Bakanlığın rolü şüphesiz çok önemlidir.

            Okul öncesi eğitimde çocuklar aile içinde gelişir ve büyür. Çocuklar Okul öncesinde anne ve babalarının yaptıklarına ve söylediklerine bakarak eğitimlerini alır.

            Açıkçası Anne ve Baba arasındaki iletişimi dikkate alan çocuk bu temel üzerine inşa olunur. Anne ve Baba ne derlerse ona göre yön alır.

            Onun içindir ki Anne ve Baba söylediklerine ve yaptıklarına dikkat etmeliler. Özellikle yapılanlar söylenenlerden daha fazla dikkate alınmaktadır.

            Çocuklar büyüyüp Okul çağına geldiklerinde bu kez Okulun ve Öğretmenin rolü önem kazanır. Çocuklar artık anne ve babaya değil öğretmene yönelirler.

            Aynı konu üzerinde Öğretmenin söyledikleri Anne veya Babanın söylediklerinden daha fazla önemli olur. Kabullenilme konusunda Öğretmen ebeveynden önde olur.

            Öğretmenin ön planda olması çocukların ve dolayısıyla toplumun inşa edilmesi açısından dikkate alınması gereken bir konudur.

            Peki, neden günümüz öğrencileri, çocukları ve gençleri yeterli şekilde yetişememektedir? Öğretmenlerin eğitimine, formasyonuna rağmen neden duyarsız, ilgisiz, sorumsuz bir gençlik yetişmektedir?

            Milli Eğitim Müdürlükleri yeterli çalışmayı yapmakta mıdırlar? Milli Eğitim Müdürlüklerindeki kadrolar gerekli hassasiyeti göstermekte midirler?

            Öğretmen olarak Şube müdürlüğü, Müdür yardımcılığı ve diğer kadrolara atanma hassasiyetini gösterenler ne yazık ki öğrencilerin, gençlerin, çocukların iyi bir eğitim almaları konusunda aynı hassasiyetleri göstermemektedir.

            Eğer öyle olsaydı; Okullarda öğrencileri Dinlerinden, doğrularından, kültürlerinden uzaklaştırıp ateist, deist vs yapmaya çalışan öğretmenleri görürlerdi.

            Zaten anne ve baba tarafından yeterince yetiştirilmeyen, eğitilmeyen çocukların bugünkü hali içler acısı. Çünkü kafalarına inançsızlık üzerine nakşedilen sorulardan ve öğretmenlerden  bihaber olan Milli Eğitimin vebali büyüktür.

            Nasıl bir gençlik görüyorsanız öyle bir Milli Eğitim görüyorsunuz. Çocukların, gençlerin Matematik, Fizik, Kimya öğrenmeleri yetmez.

            Elbette; edebi, adabı, usulü, duyarlılığı, sorgulamayı kısacası adam olmayı öğrenmedikten sonra her şey boş olur, boş kalır.