Allah gerektiği her dönemde, uyarıcı elçiler ve kitaplar göndermiş, toplumun huzurlu ve mutlu yaşaması için, gereken ikaz ve uyarıları yapmıştır. Ne yazık ki yaptığı uyarılar, çok fazla uzun sürmemiştir. Yaradan en son uyarısını da Kur’an ile yaparak, bir daha ne elçi ne de uyarıcı kitap göndermeyeceğini, onun içinde Kur’an ı koruması altına aldığını, açıkça bizlere bildirmiştir. Daha önceki Ehli kitabın yanlışlarına, biz Müslümanlar da düşerek, peygamberimizin ölümünden çok uzun zaman geçmeden, ne yazık ki Kur’an yavaş yavaş, devre dışı bırakılmaya başlanmıştır.

Peygamberimiz hem elçi, hem de o günkü toplumu yöneten ve halkın arzu ve isteğiyle kabul edilen devletin başkanıydı. O'nun vefatından sonra ise, hepimizin bildiği dört halife devri yaşanmıştır. Sizlere sormak isterim, peygamberimiz elçi olmadan önce, seçimle devleti yönetenler gelmediği halde, neden peygamberimizin vefatından sonra, devleti  yöneten dört halife seçimle gelmişti?

Aslında üzerinde durmamız ve düşünmemiz gereken bir konu. Allah elçisine görevi verdikten ve Peygamberimiz de ümmetine İslam’ı tebliğ ettikten sonra, kendisine inananlar tarafından, ayrıca toplumu da yönetme görevi verilmişti. Vefatından sonrada özellikle, seçimle devleti yönetenlerin getirilmesinin tek nedeni, Allah’ın bu konudaki ayeti yani uyarısı doğrultusunda hareket etmelerinden kaynaklanmaktadır. Bakın Yaradan ne diyor bizlere:

Nisa 58: “Allah size, emanetleri mutlaka ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emrediyor. Doğrusu Allah, bununla size ne güzel öğüt veriyor! Şüphesiz ki Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir.”

Bu ayetin ne anlama geldiğini izah etmeye çalışan bazı kişiler, emanetlerinizi ehil insanlara verin sözünden kasıtla; bir malınızı emanet ederken, güvendiğiniz kişilere verin şeklinde anlatırlar. Bu izah şekli, ayette Yaradan’ın anlatmaya çalıştığı ve dikkatimizi özellikle çektiği, asıl amacı gizlediği çok açıktır.

Dikkat ederseniz bu sözlerin devamında, asıl amaçlanan konuya dikkat çekiliyor ve diyor ki Rabbimiz: “Emaneti ehil insanlara, yani bu konu da bilgisi, becerisi olan ve toplum tarafından saygi gören örnek insanlara verin ki, onlarda topluma hükmettiklerinde adaletle hükmetsinler.”

Demek ki emaneten kastedilen, geçici olarak bir süreliğine, devleti yönetecek kişilerden kast ediliyor. Öyle ölünceye kadar yönetimde kalmanın olmadığı, açıkça belirtiliyor. Ayetlere parçalı yaklaşmadığımız takdirde, bakın ne güzel ayet anlaşılıyor. Ama duyan ve hayatına geçiren Müslüman ülkeler çok sayılı.

Demek ki; Allah’ın uyarısında, bizleri yönetecekleri ehil yani yönetebilecek kapasitede, adaletle hükmedebilecek insanlardan seçin ki, topluma ‘Adaletle Hükmedebilsin’ diyor. Bizler yöneticilerimizi seçerken, bu hassasiyeti göstermediğimizde, karşılaşacağımız adaletsiz durumlardan da şikâyetçi olma hakkımızın, olmadığını hatırlatmak isterim. Çünkü Yaradan sizler neye layıksanız, onu bulursunuz der ve bizleri uyarır.

İslam ile siyaset bir arada olmaz diyenler Kur’an'ı siyasetin ana malzemesi yapmıştır. Toplumun inançlarını kullanarak, yalan ve yanlışlarına Kur’an’ı siper edenler “Çıkarlarına uymadığı zaman İslam’da reformdan bile söz etmişlerdir.” Onun içindir ki bizlere düşen, uyanık ve ferasetle davranıp bizleri inançlarımızla aldatmaya kalkanlara karşı, gereken cevabı vermek olmalıdır.

Yazımı Bilge Kral’ın şu sözleriyle bitirmek istiyorum:

“Hayatı sadece din ve dua ile değil, aynı zamanda çalışma ve bilimle tanzim etmek gerektiğine inanan, dünya tasavvurunda ibadethane ile fabrikanın yan yana olması gerektiğine izin vermekle kalmayıp talep eden, insanları sadece terbiye etmek değil aynı zamanda onların dünyadaki hayatlarını kolaylaştırmak gerektiğini düşünen ve bu iki hedefin birbirine kurban edilmesi için hiçbir sebebin bulunmadığı fikrinde olan kimse, o İslâm’a aittir.”

İslam'a ait kalın…

Selam ve Dua ile...