Bir dönem neslini kaybettik mi diye  kendime soruyorum. Bu soruyu, toplum üzerindeki izlenimlerimden  çıkarıyorum.

    Gençlik nereye gidiyor? Gençlik nasıl bu hale geldi? diye peşi sıra sorguluyorum. Kiminin kulağında küpe, kiminin kulağında kocaman kulaklıklar,kimi saçını arkadan bağlamış.

    Anne babasına saygısı olmayan,küçüğünü sevmeyen büyüğünü saymayan, herhangi bir ideali olmayan bu gençliği kim yetiştirdi?

    Derin Devletin Askeri vesayet ile birlikte fikir ve düşüncesi olmayan boş bir gençlik yetiştirme projesi tuttu. Ama, anne babalar olarak  bu gençliğin yetişmesinde bizim de sorumluluğumuz ve rolümüz var. 

    Kendi çocuğuna sahip çıkamayan, başıboş bırakan, şımartan,istediği her şeyi yaparak, bol para vererek, sadece okul derslerinde başarılı olmasını yeterli görerek kayıp bir gençlik mi yetiştirdik?

    Peygamberimizin hayatını hiç mi okumadık? Musab bin Umeyr’i hiç mi duymadık? Hz Ali’nin gençliğini çocuklarımıza hiç mi anlatmadık?

     Peygamberimizi okumadığımız için onlara da okutamadık. Namazı ikame edemedik ki, onlar da namaz kılmadılar.

    Kimliğimizde Müslüman yazmasına rağmen, Teoride İslamı kabul etmemize rağmen pratiklerimiz çelişince inandırıcı olamadık.

    Bu toplum Şeyh Edebaliler, Farabiler, Cabirler, Mimar Sinanlar, Selahaddinler, Bediüzzamanlar, Şeyh Saidler çıkarmadı mı? 

    Nice örnek ve önder insanlar çıkaran bu toplum şimdi neden örnek insanlar çıkaramıyor? Dar'ul Erkam’da örnek gençliğin yetişmesi ile Dünya’ya hakim olunmadı mı?

    Bugünkü garipliğimiz ve perişanlığımız ideal bir gençlik yetiştiremediğimizdendir. Bu toplum İdeal Gençlik yetiştiremediği müddetçe perişanlığı yaşayacaktır.

    Örnek Gençlik, ideallerini öğrenen sonra da bunları yaşayan Gençliktir. İdeal gençlik bedeni ile değil ruhu ile var olan gençliktir.

    Okuyan bir gençlik, sorgulayan bir gençlik, üreten bir gençlik yetişmesi gerekiyor ki, geleceğimiz karanlık olmasın.

    Menfaatini put edinen, bedeni hazları için yaşayan, yalan atan, hırsızlık yapan, dolandıran, uyuşturucu madde kullanan gençlik maşa olur, piyon olur ve içinde bulunduğu toplumu uçuruma götürür.

    İdeal bir gençlik için ideal bir eğitim modeli olmalıdır. Bu eğitim modeli de inançlarımızı, ilkelerimizi ve ideallerimizi kapsamalıdır.