Peygamberimizin (sav)’in vefatından sonra insanlardan bir kısmı Kur’an bize yeter demeye başladılar. Bazen bu sözlerin sahipleri çoğaldı, bazen de azaldı. Halbuki, Kur’an'ın bir çok yerinde ona itaat etmek emri vardır. Bunu söyleyen Allah’tır. O söz konusu olduğu zaman bize düşen susmak ve onun emrini uygulamaktır.
“Peygamber'e (kendisiyle konuşurken) seslenmenizi, kendi aranızda birbirinize seslendiğiniz gibi saymayın. İçinizden birbirini siper edinip sıvışarak gidenleri elbette Allah bilir. Artık Peygamber´in emrine muhalefet edenler, kendilerine bir fitnenin dokunmasından veya kendilerine elem verici bir azâbın erişmesinden (korkup) çekinsinler.” -Nur Suresi: 63-
Ayetlerin hükmü kıyamete kadar geçerlidir. Zaman onların hükmünü geçersiz yapmaz. Hz.Muhammed (sav) vefat etmiştir. Biz onunla konuşamayız. O zaman biz bu ayetten şunu anlamalıyız: O’nun hadisleri, sünneti gündeme geldiği zaman dinlemeliyiz. Onun hadislerini anlatırken, saygıyla anlatmalıyız, dinlemeliyiz ve uygulamalıyız. Hadisleri sorgulama işi bize düşmez. Yok, bu sahih midir mantığını kafamızdan atmalıyız. İslam alimleri ömürlerini bu işin tetkiki için harcamışlar. Bütün ravileri her yönleri ile incelemişler. Hadisleri bütün yönleri ile araştırmışlar. Dolayısıyla rivayet edilen hadisleri gönül rahatlığı ile kabul etmeli ve uygulamalıyız. Kıt bilgimiz ile onları araştırmaya gücümüz yetmez. Alimlerimize güvenmeliyiz. Onların araştırmaları bize yeterdir.

Peygamberimizin (sav) hadisleri hakkında kafamıza şüphe koymaya çalışanlar batıl fikirlere hizmet edenlerdir. Allah (CC) ile Peygamberi(sav)’i birbirinden ayırmaya çalışanlardır. La ilahe illallah Muhammed’ün Resulullah Tevhidin temelidir, birbirinden ayrılmaz. Ben Allah’ın dediğini yaparım ama Resulun dediğini yapmam diyemeyiz. Kur’an ve sünnet bir bütündür. Kur’an bana yeter diyemeyiz. İkisi beraberdir. Biri olmadan diğeri işlevsiz kalır. Resul hem uygulayıcı hem de tefsir edici idi. Hadisler için 'sahih midir?' sözünü söyleyenler eğer saflıktan veya kulaktan duyma olarak bunu söylemiyorsa, bu şahıs kirli bir kaynaktan besleniyor demektir. Bu tip şahısların sözlerini göz önüne almamak gerekir.
Hz. Muhammed (sav), bir postacı değildir. O, Allahın elçisidir. O'nun sözüne uymak, Allah'ın emrine uymaktır. O elçiye saygı göstermek, O2nu gönderene saygı göstermektir. O’nun söylediği de Allah’tandır.
"…Peygamber size ne verdiyse onu alın (ne emrettiyse onu yapın). Size ne yasak ettiyse ondan da sakının (ona muhalefet etmeyin). ALLAH’tan korkun; çünkü, (Peygamber’e muhalefet edenlere karşı) ALLAH’ın azâbı çetindir. ” -Haşr Suresi:7-
“O kendi arzusu ile söylemez. O kendisine vahyedilenden başka bir şey değildir.” -Necm Suresi:3-4-
“Haberiniz olsun, rahat koltuğunda otururken kendisine benim bir hadisim ulaştığı zaman kişinin: “Bizimle sizin aranızda ALLAH’ın kitabı vardır. Onda nelere helâl denmişse onları helâl biliriz.Nelere de haram denmişse onları haram Addederiz” diyeceği zaman yakındır. Bilin ki, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ın haram kıldıkları da tıpkı ALLAH’ın haram ettikleri gibidir” -Ebu Dâvud, Sünne, 6, (4604); Tirmizî, İlm 60, (2666); İbnu Mace, Mukaddime 2, (12)-
“Bana Kur’ân ve onunla beraber onun gibisi (sünnet) verildi. Yakında karnı tok, koltuğuna yaslanmış birisi , ‘Size bu Kur’ân yeter ; onda neyi helâl bulursanız , onu helâl kabul ediniz; onda neyi haram bulursanız, onu’da haram biliniz’ diyecek. Şunu iyi biliniz ki, Resulullah’ın haram kıldığı da ALLAH’ın haram kıldığı gibidir…” -S. Ebû Davûd, c.5,s.11-
“Size kendilerine sarıldığınızda hiç sapıtmayacağınız iki şeyi bırakıyorum: ALLAH’ın Kitâbı ve Nebi’sinin sünneti.” -Muvatta’,Kader,3-
Allah’u Teala bizleri O’na (sav) karşı boynu eğik olanlardan eğlesin. Ne söylüyorsa doğru olan odur. Bizim O’nun sözü üzerine “amamız” yoktur. Bize düşen 'İşittik ve itaat ettik' demektir.