Etrafınıza şöyle bir göz atın. Her tarafta telefonu ile uğraşan insanlar görürsünüz. Bu öyle bir hal aldı ki artık işin içinden çıkılmaz denecek boyuta vardı.

            Evde çoluk çocuk herkes ayrı bir köşede telefonu ile meşgul. Sokakta ya da yolda yürüyen insanlar telefonunu kurcalamakta. Araç sürücüleri bir yandan araç sürerken diğer yandan telefonlarına bakmakta.

            Bu durum ve bağımlılık nereye kadar devam edecek? Araç süren kişi telefonu ile uğraşırken kaza yapacağını, evde telefonu ile ilgilenen ebeveynler çocukları ile ilgilenmeyince çocuklarının nereye sürüklendiğini dahi fark edemez.

            Eşler aynı evde ama ayrı Dünyaları yaşamaktalar, mekanlar aynı olsa bile ayrı Dünyaları yaşayan insanlar gittikçe çoğalmaktadır.

            Telefon bağımlılığı o hale geldi ki, artık camilerde dahi bu bağımlılık kendini göstermektedir. Haftada bir kılınan Cuma namazı öncesi verilen  hutbe bile dinlenmemektedir.

            “Dünya yıkılsa umurunda olmayacak” insanlar bu bağımlılık yüzünden ortaya çıktı. Cami içinde hutbe dinlemesi gereken kişiler telefonundan kopmaz hale gelmiş.

            Halbuki Cuma Hutbesinin dinlenmesi o kadar önemli ki, Cami içine giren kişi hutbe veriliyorsa  herhangi bir namaz kılmadan oturup hutbeyi dinlemelidir.

            Telefon bağımlılığı veya sanal bağımlılık tedavi edilmesi gereken bir hastalık olmuş durumdadır. Esrar ve eroinden bile tehlikeli bir hal alan bu bağımlılık önlem alınmazsa daha tehlikeli bir hal alacaktır.

            Avrupa ve Amerika’da bu kadar bağımlılık yoktur. Özellikle Akıllı telefonların piyasaya çıkması ve peynir ekmek gibi tüketilmesi toplumumuzu maddi ve manevi açıdan sömürmüştür.

            Her yıl binlerce on binlerce akıllı  telefon alınması veya değiştirilmesi ile milli kaynaklarımız israf edilmektedir.

Milyonlarca dolar israf edilmekte aynı zamanda  aldığımız akıllı telefonlar kontrollü ve bilinçli kullanılmayınca zamanımız da israf edilmektedir.

            Kitap okumayan, düşünmeyen, yazmayan, toplumsal sorunlar ile ilgilenmeyi bırakın ailesinin sorunlarını dahi bilmeyen insanlar Akıllı telefonlar ile oyunlar oynamaktadır.

            Güya Sosyal denilen oysa tam anlamı ile anti-sosyal bireyler yetiştiren facebook ve twitter programları ile zamanını bozuk para gibi harcayan insanlar türemiş.

            Selam versen selamını alamayacak derecede telefona yoğunlaşmış kişiler ya sanal sohbet yapmakta, ya resim paylaşmakta ya da bulunduğu mekanda “selfie” çekmektedir.

            Gösteriş meraklısı bir nesil yetişiyor maalesef. Ya yediği yemeği paylaşacak, ya bulunduğu mekanı paylaşacak, ya da boş bir sanal sohbet yapacak.

            Yanında bulunan olaydan, yanında bulunan komşusundan, yanında bulunan eşinden, yanında bulunan çocuğundan bihaber bir Toplum oluştu maalesef...